ارتباط تکثیر سلول T با پاسخ­های CAR T

ارتباط تکثیر سلول T با پاسخ­های CAR T

تزریق سلول­های T مهندسی ژنتیکی شده­ی خود بیماران به آن­ها تا 90 درصد موجب بهبود بیماران مبتلا به لوسمی لنفوبلاستیک حاد می­شود. همچنین درمان با سلول T گیرنده آنتی ژن chimeric (CAR) برای بیش از نیمی از بیماران مبتلا به لنفوم non-Hodgkin موثر می­باشد. اما در لوسمی لنفوسیتیک مزمن (CLL) تنها حدود یک چهارم از بیماران از چنین درمانی سود می­برند.

گروهی در دانشگاه پنسیلوانیا تعداد بیشتری از بیماران CLL را تحت درمان قرار داددند. این گروه با مقایسه نمونه خون بیماران دریافتند که سلول­های CAR T در افرادی که به درمان پاسخ می­دهند، به طور نمایی تکثیر می­شوند، اما در بیمارانی که پاسخ ندادند این گونه نیست. هر دو نوع سلول T مهندسی شده و تغییر نیافته در پاسخ دهندگان به درمان بیان ژن بالاتری دارند. رونویسی در این ژن­ها توسط مبدل سیگنال پروتئین و فعال­کننده رونویسی 3 (STAT3) و اینترلوکین 6 (IL-6) انجام می­شود. این یافته با سطح بالای IL-6 اندازه­گیری شده در خون مطابقت دارد. سلول­های CAR T از این بیماران نیز تمایل به حمل گیرنده­های IL-6 داشتند. این خصوصیات با هم در مراحل اولیه حافظه سلول T پشتیبانی می­کنند. این حافظه شامل تکثیر سلولی و بقای پیشرفته می­شود.

Joshua Milner، ایمونولوژیست انستیتوی ملی آلرژی و بیماری­های عفونی آمریکا که عضو این گروه تحقیقاتی نبود، توضیح می­دهد که:« احتمالاً اینترلوکین6، STAT3 را افزایش می­دهد تا سلول­های Car T پس از تزریق در بدن تکثیر شوند.» پاسخ دهندگان همچنین سطح بالاتری از دو نوع سلول T داشتند، یک نوع آن­هایی که گیرنده IL-6 را حمل کرده و رشد سرطان را کنترل می­کند و دیگری به پایداری بهبودی کمک می­کند. هر دو نوع سلول دارای خصوصیاتی هستند که به تکثیر سلول T در بیمارانی که به درمان پاسخ دادند، کمک می کند. این در حالی است که سلول­های T بیمارانی که به درمان پاسخ ندادند، در اواخر مراحل حافظه سلول T بودند؛ به این معنی که آنها قبلاً برای هدف قرار دادن سرطان تمایز پیدا کرده و مرگ سلول خود را آغاز کرده بودند.

نتایج این مطالعه تأیید می­کند که سلول­های T جمع آوری شده از بیماران مبتلا به CLL تمایل به کیفیت پایین دارند و سرنخ های ارزشمندی را در مورد اینکه چرا این درمان فقط در بیماران خاص کار می کند، ارائه می­دهد.

Fraietta یکی از محققین این گروه تحقیقاتی میگو­ید:«چنین تحقیقاتی می­تواند به توسعه بیومارکرها منجر شود و در نهایت موجب پیش­بینی بیماران CLLای شود که به درمان CAR T پاسخ خواهند داد.»

منتشر شده در: 15 ژولای 2019 www.the-scientist.com