راهکار جدید محققان علیه متاستازهای استخوانی ناشی از سرطان پروستات

متاستاز بافت استخوان به دو صورت دیده می­شود، متاستازهای لیتیک که بافت استخوان را نابود می­کنند و متاستازهای بلاستیک که در آن سلول­­های سرطانی بافت­های جدید استخوان مانند ایجاد می­کنند. در حال حاضر فرقی نمی­کند که متاستاز استخوانی لیتیک یا بلاستیک باشد، هر دو با یک روش درمان می شوند. اما مطالعه حاضر نشان می­دهد که مشخصات ژنتیکی و سلولی این دو نوع متاستاز با یکدیگر متفاوت هستند و نیازمند ارائه­ی داروها و درمان­های مختلفی هستند.

نویسنده­ی اول این مقاله به نام Claire Ihle می­گوید:«تغییرات ژنتیکی و ایمنی در نقاط واررسی مانند مواردی است که در سایر تومورهای جامد وجود دارد و این امر باعث می­شود که بتوان استراتژی­های جدیدی را برای بیماران مبتلا به سرطان پروستات که دچار متاستاز در بافت استخوان شده­اند، اعمال کرد.»

متاستازهای لیتیک با فعالیت بیش از حد در یک سیگنال ژنتیکی به نام pAKT و مسیر سیگنالینگ آن به نام PI3K-AKT مشخص می­شوند، که هر دو هدف تولید دارو برای سایر سرطان­ها بوده­اند. همچنین در متاستازهای بلاستیک سیگنال ژنتیکی دیگری به نام pSTAT3 و مسیر سیگنالینگ آن JAK-STAT بیش از حد فعالیت دارندو در حال حاضر داروهای تأیید شده توسط FDA برای آن وجود دارند.

نکته قابل توجه این است که هر دو نوع متاستاز استخوانی دارای خصوصیاتی هستند که امکان پاسخ به ایمونوتراپی را ایجاد می­کنند. پزشکان و محققان، مراحل اولیه سرطان­های پروستات را "سرد" می­نامند، به این معنی که تمایلی به تحریک پاسخ ایمنی ندارند. با این حال، هر دو نوع متاستاز استخوانی بلاستیک و لیتیک دارای سطح بالایی از پروتئین PD-L1 هستند، این بدان معنی است که به احتمال زیاد به نوعی ایمونوتراپی ضدسرطان که به عنوان مهارکننده ایست بازرسی شناخته می شود، پاسخ می­­دهند.

در این مطالعات محققان تستی را تهیه کردند که می­تواند به طور مستقیم ایمونوتراپی و اهداف آن را در متاستازهای استخوانی بسنجد. محققان می­توانند به طور بالقوه از این آزمایش برای مشخص کردن بهترین روش ایمونوتراپی برای افراد استتفاده کنند. این گروه هم اکنون بر آزمایش روی موش­های مبتلا به متاستازهای استخوانی لیتیک و بلاستیک تمرکز دارد تا موثرتزین داروها و ترکیبات دارویی را پیدا کنند.

پیش از این، فرض بر این بود که متاستازهای استخوانی را می­توان همانند سرطان اولیه پروستات، که این متاستاز از آن منشا میگیرد، درمان کرد. اما مطالعه حاضر نشان می دهد که اینگونه نیست و همچنین مسیرهای سیگنالینگ و نقاط ضعف ایمونولوژیکی در انواع متاستازها را نیز نشان می­دهد. ممکن است یافته­های این تحقیق به درمان های جدید و ترکیبات دارویی بهتر برای درمان این متاستازها منجر شود. این متاستازها خطرناکترین جنبه های سرطان پروستات هستند.

منتشر شده در 2 دسامبر 2019 www.sciencedaily.com