ترکیب پزشکی مبتنی بر شواهد و پزشکی شخصی می‌تواند منجر به مراقبت های بهداشتی بهینه شود
دو روش متداول در ارائه بهترین خدمات درمانی وجود دارد؛ یکی استفاده از دستورالعمل‌های مبتنی بر شواهد و دیگری استفاده از پزشکی شخصی است. هر روش مزایا و معایب خاص خود را دارد، اما به گفته جفری گلدبرگر، متخصص قلب و عروق و الکتروفیزیولوژیک قلب و مدیر تحقیقات الکتروفیزیولوژی قلبی در موسسه قلبی عروقی Bluhm شمال غربی، هنگامی که این دو روش با هم ادغام شوند نتیجه ارائه‌ی یک مدل خدمات درمانی بهینه است که برای بیمار بهتر و ارزان‌تر است.
وی همچنین افزود: ((علاقه من به پزشکی مبتنی بر شواهد و پزشکی شخصی ناشی از درگیر شدن من در مشکلی است که جامعه پزشکی در شناسایی بیمارانی در معرض خطر مرگ ناگهانی قلبی دارند. براساس تحقیقات، ما تصمیم داریم برخی بیماران را معالجه کنیم و سایر بیماران را که از این درمان سود نمی‌برند را درمان نکنیم)).
پزشکی مبتنی بر شواهد به یونان باستان باز می گردد اما در دهه 1990 محبوبیت زیادی پیدا کرد. این شامل درمان پایه بر اساس دادههای بالینی و آزمایشهای بالینی موجود است. پزشکی شخصیسازی شده متناسب با مشخصات فردی هر بیمار، تمرکز بر روی سابقه خانوادگی بیمار، آزمایش ژنتیکی یا سایر خصوصیات استوار است.
به عنوان مثال، بسیاری از پزشکان وقتی شخصی دچار حمله قلبی می شود، داروی ترومبولیتیک یا حل کننده لخته را تجویز میکنند، زیرا دادههای بالینی نشان میدهد که این داروها به اکثر بیماران کمک میکند. اما، برای برخی از بیماران مسنتر این داروها میتوانند باعث سکته مغزی شوند، بنابراین بهتر است از داروهای شخصی سازی شده برای تعیین بهترین درمان برای این بیماران استفاده کرد.
گلدبرگر در انتها بیان کرد که: ((فرهنگ‌سازی در زمینه مراقبت‌های بهداشتی برای مطالعه این زمینه بسیار مهم است. اما این امر مستلزم مشارکت فعال از طیف وسیعی از ذی‌نفعان از جمله پزشکان، بیمه گذاران و سازمان‌های بهداشتی خواهد بود. با ترکیب هر دو روش، ما یک فرصت داریم تا درمان‌های دقیق‌تری را برای بیمارانی که به آن احتیاج دارند ارائه دهیم)). تحقیقات گلدبرگر در مجله انجمن پزشکی آمریکا (JAMA) منتشر شده است.
تاریخ انتشار: 26 ژوئن 2013 www.news-medical.net
